Σεπτέμβρης....

Κάθε φορά που μπαίνει αυτός ο μήνας, επαναλαμβάνεται σχεδόν πάντα το ίδιο πράγμα.. Ο καιρός είναι ζεστός συνήθως το μεσημέρι, και το βράδυ εμφανίζεται μια ψύχρα. Επικρατεί η "φθινοπωρινή" διάθεση, που δεν είναι απαραίτητο να έχει συμβεί κάτι, κάτι δε λειτουργεί σωστά. Υπάρχει κάτι που δε σε αφήνει να νιώσεις εντελώς ελεύθερος. Είναι από εκείνες τις στιγμές, που ενώ κάθεσαι ανέμελα στο μπαλκόνι, και πίνεις τον καφέ σου, οι σκέψεις περνάνε γρήγορα και ασταμάτητα από το μυαλό σου. Συλλογίζεσαι πως διανύεις τη μεταβατική περίοδο από το καλοκαίρι προς το χειμώνα, και ασυναίσθητα ένα μελαγχολικό μειδίαμα εμφανίζεται στο πρόσωπο σου. Συλλογίζεσαι πως έρχεται ο χειμώνας, και θα φέρει μαζί του το κρύο και τις βροχές. Όμως ο Σεπτέμβρης είναι μοναδικός, γιατί κανένας άλλος μήνας δεν προσφέρει αυτά τα συνισθήματα,τα τόσο ανάμεικτα, ούτε αυτή τη λεπτή ισορροπία ανάμεσα στο καλοκαίρι και το χειμώνα...